یزد

جناب حاجی میرزا محمّد افشار علیه بهآء اللّه الابهی

ای یار قدیم و ندیم دیرین ایّامی که در بقعۀ مبارکه بشرف مثول فائز بودی در خاطر است و انس و الفتی که با تو داشتم در هر دم بیاد آید حلاوت آن ایّام از مذاق نرود و رائحۀ طیّبۀ آن گلشن هر دم مشام معطّر نماید فی ‌الحقیقه الطاف ربّ البریّه در حقّ آن یار مهربان بنهایت رسیده زیرا از صغر سن ایّام را بتنبّه و تذکّر گذراندی و چون برشد رسیدی انوار صبح صادق از افق مشرق مشاهده فرمودی و از پرتو شمس حقیقت بهره و نصیب یافتی سالک طریق مستقیم بودی و غریق بحر الطاف ربّ کریم گشتی زبان ببرهان گشودی و دلائل لائحه و حجج قاطعه بر ظهور جمال موعود اقامه فرمودی رسالۀ استدلالیّه نگاشتی و در جمیع ممالک عالم انتشار دادی تحمّل مشقّات عظیمه کردی و صدمات شدیده خوردی حتّی بشماتت اقربا مبتلا شدی و ملامت اعدا شنیدی با وجود این در نهایت ثبوت و رسوخی و فما اخذتک لومة لائم فی امر ربّک و لا منعتک خشیة الملوک و لا ضوضآء المملوک بل ثبتّ علی المیثاق و تبرّئت من اهل النّفاق و تجنّبت اولی النّعاق حبّاً بنیّر الآفاق و انجذاباً الی ملکوت الاشراق فهنیئاً لک هذا الکأس الدّهاق المتدفّقة بصهبآء الطاف ربّک لاهل الوفاق

ربّ و رجآئی و غایة موئلی و منائی هذا عبدک الّذی اخلص وجهه لوجهک الکریم و آمن بالنّبأ العظیم و رتّل آیاتک بین العالمین و دعی الی النّور المبین و هدی الی الصّراط المستقیم و اقام الدّلیل و اروی الغلیل و شفی کلّ علیل یرجو الغفران فی جوار رحمتک و یشتاق مشاهدة انوارک ربّ اجعل عبدک هذا آیة موهبتک بین الوری و علماً یتموّج علی صروح المجد باریاح موهبتک العظمی و طیراً مرفرفاً فی جوّ السّمآء و نجماً بازغاً فی افق الهدی انّک انت الکریم انّک انت العظیم انّک انت الرّحمن الرّحیم