جناب زائر آقا میرزا کاظم علیه بهآء اللّه الابهی

هو اللّه

منجذبا و مشتعلا در سبیل ربّ جلیل قدم نهادی و طیّ مسافۀ بعیده نمودی تا آنکه بمهبط اسرار و مکمن انوار و مطلع اشراق وارد و فائز شدی بقعۀ مبارکه را در نهایت خضوع و خشوع طواف نمودی و حظیرۀ قدس را در غایت تبتّل و تضرّع زیارت کردی این طواف در ساحة تقدیس حضرت خفیّ الالطاف مقبول و محبوب و شکرانۀ این قبول از فرائض قاطعه در نزد اهل رسوخ امید چنانست که آثار باهره از نتائج طواف بقعۀ مبارکه ظاهر گردد و چون رو بدیار الهی نمائی روح حیات بخشی و سبب اشتعال و انجذاب شوی یاران الهی را بوجد و طرب آری و دوستان رحمانیرا بسرور و وله هر یک از معاشرت آنجناب و الفت مانند چمن از مؤانست شبنم طراوت و لطافت زاید الوصف حاصل نمایند و کلّ چون ساغر بخندند و چون صراحی بگریند مانند گل شکفته شوند و بلبل‌آسا بآهنگ و ترانه دمساز شوند خدماتی که در غیاب حضرت طبیب الهی مجری داشتید مقبول درگاه کبریاست و محبوب نزد عبدالبهآء اگر چنانچه توقّف در خراسان بروح و ریحان میسّر گردد وجود آنجناب در آن سامان سبب شادمانی یارانست و کامرانی دوستان البتّه محبوب و ممدوح و محمود است از حق میطلبیم که نَفَس پاک سبب علاج مریضان گردد و تأیید ملکوت ابهی برسد

الهی الهی انّ عبدک هذا منکسر الی ملکوت رحمانیّتک و متضرّع الیک ان تؤیّده علی خدمة امرک و انتشار ذکرک و افشآء محامدک و نعوتک وفّقه علی ذلک انّک انت القویّ القدیر و انّک انت البرّ الرّؤف الرّحیم ع ع

این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.

آخرین ویراستاری: ۳۰ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۷:۰۰ بعد از ظهر