جناب غلامرضا خان علیه بهاء اللّه الابهی ملاحظه نمایند
یا من اشتعل بنار محبّت اللّه قد شممت الآن رائحة الوفآء من قمیص یوسف امر اللّه و استبشرتَ بسطوع انوار التّأیید من الملکوت الابهی و قلت
ربّ و رجآئی ایّد عبادک المبتلین فی ید الاشقیآء المتبتّلین الی افقک الاعلی علی خدمة امرک فی ناسوت الانشآء ای ربّ ثبّت اقدامهم علی امرک و استقمهم علی صراطک و اربط قلوبهم بعهدک و میثاقک و فرّح قلوبهم بذکرک و ثنآئک و بشّر ارواحهم بنفحات ایّامک و اشرح صدورهم بانوار توحیدک و نوّر وجوههم بانوار تقدیسک و عطّر مشامّهم بانفاس طیب رحمتک و ایّدهم بجنود الهامک و انصرهم بقوآء رحمانیّتک و اجعلهم اشجاراً مثمرة فی حدیقة معرفتک و انواراً ساطعة فی افق حکمتک و سرجاً مضیئة فی مشکاة مرحمتک و حیتاناً سابحة فی بحر موهبتک متمسّکین بعروتک الوثقی متشبّثین بحبل فضلک و جودک یا ذا العرش العلی ع ع
این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.
آخرین ویراستاری: ۱۴ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱:۰۰ بعد از ظهر