بواسطۀ جناب آقا معصوم گنجه‌ئی زائر علیه بهآء اللّه الأبهی

بادکوبه

جناب آقا میرزا علی اکبر نخجوانی علیه بهآء اللّه الأبهی

هواللّه

ای ثابت بر پیمان نامه‌ئی چند روز پیش ارسال گردید و در ضمن آن مکتوبی بحرم آقا موسی مرقوم شد و همچنین شهادتنامه‌ئی تحریر شد و در ضمن ارسال گردید انشآءاللّه میرسد

مرقوم نموده بودید که احبّا در ایّام سختی باز بتبلیغ مشغول این از صفت مقرّبین است و سمت مخلصین که از هیچ مانعی ممنوع نگردند و از هیچ واقعه‌ئی محروم نشوند بلکه در نهایت عسرت و بلا بترویج تعالیم ملکوت اعلی پردازند و در زیر شمشیر و زنجیر فریاد یاطوبی و یاطربا بلند نمایند

حوادث زمانه شمول بهر خویش و بیگانه دارد وقتی نیست که از برای اهل جهان آسایش دل و جان حاصل گردد لهذا انسان باید اهمّیّتی بحوادث ایّام ندهد بآنچه باید و شاید قیام کند خواه بر سریر و خواه در زیر شمشیر تفاوتی از برای او حاصل نگردد

از ترقّیات احبّای بادکوبه مرقوم نموده بودید که از هر جهت دنیا و آخرت حرکت ترقّی و نجاح نمودند و جمیع از جمیع طوائف ممتاز گشتند

امّا معدودی که گرفتار اشرار گردیدند این از آن جهت است که چون آتش فتنه برافروزد میان جنگل خشک لابدّ بعضی درختهای تر نیز بسوزد

لهذا از پیش مرقوم گردید که یاران از جمیع طوائف در امور سیاسیّه کناره گیرند و بیطرفانه حرکت کنند در هیچ جمعی حاضر نشوند و با هیچ فرقه‌ئی همدم نگردند الحمد للّه که در صون تعالیم جمال مبارک در جمیع نقاط ارض احبّا محفوظ و مصون ماندند

از برای این نفوس معدوده که تصادفاً جام شهادت نوشیدند و همچنین نفوسی که ضرر مالی دیدند بدرگاه احدیّت تضرّع و زاری گردید تا شمول عنایت عموم را احاطه کند و نفوسی که تصادفاً کشته شدند در بارگاه احدیّت از شهدا محسوب گردند اینست نهایت آرزوی این عبد

جناب آقا موسی علیه الرّحمة و الرّضوان در ایّام حیات موفّق بآن نشد که مشرق‌الأذکار در بادکوبه تأسیس و انشاء نماید و من نیز شما میدانید که از او هیچ چیز قبول نکردم ولی اگر او این بنیان عظیم برپا مینمود حال در ملک و ملکوت چه تأثیری حاصل مینمود

حال اموال را نفوسی میبرند که بقول شما راضی نبود که در خانۀ او وارد شوند و نهایت نفرت را از آن نفوس داشت فاعتبروا یا اولی الأبصار سبحان‌اللّه اغنیای احبّا همّتی ننمایند و خدمتی نکنند از بس تعلّق باین اموال دنیا دارند ولی بالتّصادف بعد از وفات اموالشان در دست دشمنان آنان افتد میخورند و بقول عوام فاتحه میخوانند

شما و جمعی اذن حضور خواسته بودید در این ایّام در حضور بارض مقدّسه زحمت موفور است مشکلات بسیار دارد یمکن شش ماه در راه مانید زمان حضور را بوقت دیگر مرهون نمائید و علیک البهآء الأبهی

١٤ تموز ١٩١٩

عبدالبهاء عباس

این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.