بواسطۀ جناب آقا معصوم زائر و آقا کربلائی حسین زائر علیهما بهآء اللّه الأبهی

بادکوبه

احبّای الهی و اماء رحمن علیهم و علیهنّ البهآء الأبهی

هواللّه

ای عاکفان کوی دوست ای عاشقان روی دوست قفقازیا جمیعاً تابع رود ارس است که در قرآن اصحاب رسّ تعبیر شده جمعی از انبیا در زمان قدیم که خبرشان منقطع شده در آن اقلیم مبعوث شدند و عالم انسانی را بنفحات رحمانی معطّر نمودند

و همچنین در زمان اخیر حضرت اعلی روحی فداه به چهریق سرگون و در آنجا مسجون گشتند حافظ شیرازی رائحه‌ئی بمشامش رسید و این غزل را گفت

ای صبا گر بگذری بر ساحل رود ارس بوسه زن بر خاک آن وادی و مشکین کن نفس

و حضرت زردشت نیز مدّتی در آن صفحات سیر و حرکت میفرمودند و کوه قاف که در احادیث و روایات مذکور همین قفقاز است و ایرانیان را اعتقاد چنان که آشیانۀ سیمرغ است و لانۀ عنقای شرق لهذا امید چنانست که این عنقا که شهپر تقدیس در شرق و غرب منتشر نموده و آن امر بدیع ربّانیست در قفقاز لانه و آشیانه نماید

الحمد للّه احبّای بادکوبه در این سالهای جنگ با جمیع طوائف آشتی داشتند و بموجب تعالیم الهی بکلّ مهربان و در امر اللّه جوش و خروشی داشتند و از بادۀ محبّت اللّه سرمست و مدهوش بودند حال باید مانند نهنگ بخروشند و تلافی سالهای جنگ نمایند و بآهنگ مستانه و ترانۀ عاشقانه آن اقلیم را باهتزاز و حرکت آرند تا نورانیّت چنان قلوب را روشن نماید که اشعّۀ یگانگی بتابد و ظلمات بیگانگی زائل گردد و جمیع طوائف با یکدیگر بیامیزند و در الفت و محبّت قند و شکّر ریزند و شور و ولهی انگیزند که ممالک مجاوره نیز باهتزاز و حرکت آیند

و علیکم و علیکنّ البهآء الأبهی

٣ تموز ١٩١٩

عبدالبهاء عباس

این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.