آنچه بهائیان انجام می‌دهند

واحد خانواده، هستۀ اجتماع بشری است و بستری حیاتی برای رشد خصائص و توان‌مندی‌های اخلاقی فراهم می‌سازد. عملکرد هماهنگ خانواده و پیوندهای محبّتی که اعضای آن را بهم مرتبط می‌‌کند، پیوسته این حقیقت را جلوه‌گر می‌سازد که رفاه و سعادت فرد به طرز جدایی‌ناپذیری با ترقّی و رفاه دیگران ارتباط دارد.

یکی از نقش‌های بنیادین خانواده، تربیت فرزندانی است که توانایی قبول مسئولیّت رشد روحانی خود و همچنین مشارکت در پیشبرد تمدّن را داشته باشند. حضرت عبدالبهاء می‌فرمایند «بر پدر و مادر فرض عين است که دختر و پسر را به نهايت همّت تعليم و تربيت نمايند.» والدین بهائی که مسئولیّت اصلی در پرورش فرزندان خود را به عهده دارند، همواره باید متوجّه این وظیفۀ خطیر باشند. البتّه تعلیم و تربیت کودکان فقط بر عهدۀ والدین نمی‌باشد. جامعه نیز سهم مهمّی ایفا می‌کند و جامعۀ بهائی توجّه قابل‌ملاحظه‌ای به این امر معطوف می‌دارد. تشکیل کلاس‌هایی برای تعلیم و تربیت روحانی و اخلاقی کودکان، کلاس‌هایی که به روی همگان باز است به طور معمول از نخستین فعّالیّت‌هایی است که بهائیان در هر محل به آن مشغول می‌شوند.