جناب میرزا محمّدباقر خان علیه بهآء اللّه
ای ثابت بر پیمان نامۀ مفصّل که بجناب منشادی مرقوم نموده بودید ملاحظه گردید از عدم فرصت مختصر مرقوم میگردد
از وقایع آن دیار مغموم و مهموم مگردید مگر نشنیدی که شیخ حافظ چه گفته شیراز پر غوغا شود شکّرلبی پیدا شود چون در آن یوم ضوضا نمودند لا بدّ بر این است راحت و آرام نجویند گهی زلزله‌جنبان بمیان آید گاهی قحط و غلا رخ گشاید گهی طوفان احزاب هیجان کند و این بلا مستدام مگر آنکه عاشقان آن شکّرلب گردند و از شهد حلاوت آندلبر بهره و نصیب گیرند آنوقت آرام یابد و جمیع این وقایع بجهت آنست که احزاب بیدار شوند هوشیار گردند و از نفس و هوی بیزاری جویند و در ظلّ شجرۀ حیات راحت و آرامی طلبند جمیع وقایع منتهی باعلاء کلمة اللّه است
جناب قوام علیه الرّحمة و الرّضوان در طهران در نزد جناب ادیب شکوه از خمول و ذلّت نمود و جناب ادیب را واسطه و شفیع کرد در جواب بشارت صریح داده شد که منتظر باش عنقریب این ذلّ و خمول باوج قبول مبدّل گردد و آرزوی دل و جان حاصل شود بوصول جواب سه روز بیشتر نگذشت که ناگهان مظهر الطاف تاجداری شد و موفّق بکامرانی خواهش نمود که تکلیفی باو شود در جواب مرقوم گردید که ما را کاری نه و مصلحتی نیست جز آنکه باید جناب عندلیب را محافظه از بعید و قریب نماید و رعایتی کند و حمایتی فرماید ولی ایشان چون بشیراز رسیدند این راز و نیاز را فراموش نمودند و شورشیانرا باین طائفه نسبت دادند و حال آنکه مثل آفتاب میدانستند که بهائیانرا در شورش شوری نه و با احزاب همراز نیستند بلکه کناره گیرند و بنصیحت پردازند تا سبب الفت قلوب گردد باری این سبب شد که در تقدیر تغییر حاصل گردید امّا شما باید در نهایت صبر و سکون و امانت و دیانت ببازماندگان ایشان خدمت نمائید از خدا خواهیم که اخلاف سبب حسن صیت اسلاف شوند و آنانرا عفو و مغفرت الهی خواهند فی الحقیقه آنخاندان قدیمند و اگر بظلّ شجرۀ رحمان و رحیم درآیند مؤیّد بامری عظیم گردند و بنیانی متین تأسیس کنند
در خصوص مشرق الاذکار ذکر نموده بودید که آقا علی‌محمّد خان و جناب موقّر الدّوله موقعی که محلّ تولّد حضرت اعلی روحی له الفدآء بود خریده‌اند و خانه‌ئی که جنب آنست نیز میفروشند آنمحل بسیار بموقع است ولی آنچه یاران مصلحت بدانند آن موافق است برأی شما و یاران حواله نمودیم و علیک البهآء الابهی ع ع