کتابخانه

ای بندگان خالص جمال ابهی نفس مقدّس آقا میرزا علی چون صعود بملکوت تقدیس نمود

فهرست مطالب

بواسطۀ جناب آقا میرزا ابوالحسن نیریزی

اصفهان

احبّای الهی که در ختم متصاعد الی اللّه جناب آقا میرزا علی محمّد خیّاط علیه بهآء اللّه حاضر بودند جناب سلطان باقر جناب آقا میرزا عبدالحسین جناب آقا میرزا حسن معلّم جناب آقا غلامحسین عطّار جناب آقا محمّد اسمعیل جناب آقا رضا قلی بک جناب آقا میرزا ابوالحسن نیریزی جناب آقا سیّد هاشم جناب حاجی محمّد حسن شیرازی جناب نایب حسن جناب آقا سیّد محمّد جناب آقا میرزا عبدالحسین جناب آقا سیّد اسمعیل خیّاط جناب آقا محمّد جواد جناب ده‌باشی رضا جناب آقا محمّد حسین جناب آقا میرزا علی اکبر جناب آقا میرزا آقای نیریزی جناب آقا نصراللّه نیریزی جناب میرزا شکراللّه جناب آقا میرزا علی اکبر خان جناب آقا میرزا اسداللّه خیّاط جناب آقا میرزا سلیمان جناب آقا میرزا علی محمّد جناب آقا اسداللّه جناب آقا میرزا علی اکبر

بواسطۀ آقا میرزا ابوالحسن نیریزی

ای بندگان خالص جمال ابهی نفس مقدّس آقا میرزا علی چون صعود بملکوت تقدیس نمود یاران الهی در ذکر آن نفس نفیس مجتمع شده لوح حروفات عالین را تلاوت و استماع نمودند این اجتماع سبب ارتفاع ذکر آن ذات مکرّم شد همچنان که در ملأ ادنی محفل ذکر آراسته گشت در افق اعلی و ملکوت ابهی نیز جمعیّت روحانیّین بستایش آن جوهر ایقان پرداختند صورتی در زیر دارد آنچه در بالاستی فی‌الحقیقه آن محفل مانند گلستان الهی نفحاتش منتشر بجمیع ضواحی و نواحی شد و مشامّ روحانیان معطّر و معنبر گردید و سزاوار چنین است که ابرار و احرار بذکر نفوس اخیار پردازند تا از نفحات گلشن محبّت اللّه نفوس میّته زنده و بیدار گردند هرچند این عبد در آن محضر بجسم حاضر نبود ولی بروح مؤانس و مجالس و امید از فضل ربّ مجید چنانست که یاران الهی را همواره بذکر دوستان قدیم مشغول و مألوف فرماید

ای یزدان مهربان آن جمع پریشان تو هستند و آن یاران بی‌نوایان تو عاطفتی فرما موهبتی بخش رحمتی مبذول دار عون و عنایتی رایگان کن تا کل مانند خوشۀ پروین همنشین یکدیگر شوند و ببیانات شکرین مذاق یکدیگر را پر شهد و شیرین فرمایند ای محبوب یکتا توانائی و بینا ذرّه را قوّت آفتاب بخشی و قطره را بخشایش دریا دهی ذباب را عقاب فرمائی و پشّه را سطوت سلیمانی عطا کنی پس به فضل و جود این نفوس محمود را مقرّب درگاهت کن و ببارگاهت ره ده بعبودیّتت موفّق فرما و مظهر سنوحات رحمانیّه کن پرتوی از انوار احدیّتت افکن و تاریکی بیگانگی را بنور یگانگی مبدّل کن توئی مقتدر و توانا و توئی واقف و بینا