احبّای الهی علیهم بهآء اللّه الأبهی
ای دوستان معنوی حضرت احدیّت اشراق انوار هدایت فرمود و فیض عنایت مبذول داشت و موهبت بی‌پایان شایان نمود ظلمت ضلالت متواری شد و غیوم کثیفه متلاشی گردید هیکل هستی بخلعت جدید بدیع مزیّن گشت و عالم امکان بآثار رحمت رحمن آرایش یافت حال طیور لیلی از حفرات شبهات فریاد برآرند که نور حقیقت معدوم شد و آثار موهبت حضرت احدیّت مفقود گشت بساط رحمانی منطوی گردید و خیمۀ الهی از بن برافتاد نسیم موهبت مقطوع شد و پرتو شمس هدایت مظلم و تاریک گشت آفاق از اشراق محروم شد و بر شرق و غرب چون قلوب آن حزب بی‌ادب ظلمت شب مستولی گشت گلشن الهی گلخن ظلمانی شد و جنّت ابهی خارستان جسمانی گردید نعوذ باللّه من ذلک کورانند و کران گنگانند و بی‌خردان خراطین زیر زمینند و کرم مهین اسفل سافلین از جهان روشن علّیّین خبری ندارند و از سپهر برین رحمة للعالمین اطّلاعی نیافته‌اند در طبقات سفلی های و هوی و حرکتی دارند و از کثافات شبهات فیض و برکتی جویند این است رزق مقسوم اهل شجرۀ زقّوم فلیملؤوا منه البطون هذا جزائهم بما نقضوا میثاق الحیّ القیّوم
ای یاران الهی بشکرانۀ ثبوت بر پیمان نامتناهی بر عبودیّت آستان حضرت یزدان قیام نمائید و بصلوة و صیام پردازید و در نشر نفحات بکوشید و ترویج آیات بیّنات نمائید سبحات را بدرید حجبات را خرق نمائید سلسبیل حیات ببخشید و طریق نجات بنمائید هذا ما یوصیکم به عبدالبهآء فی کلّ صباح و مسآء و علیکم التّحیّة و الثّنآء ع ع