حمداً لمن نشر رایاته و اظهر آیاته و اعلن کلماته و اوضح بیّناته قد شرح الصّدور بالنّور السّاطع من افق الظّهور و هیّج البحر المسجور بالنّار الموقدة فی اعلی قلل الطّور و بیّن کلّ امر محتوم فی اللّوح المحفوظ و اظهر الحقائق و المعانی فی الرّقّ المنشور و له الشّکر علی هذا الاحسان و له المنّ علی هذا الفضل و الجود من ملکوت البیان و البهآء و الثّنآء و التّحیّة الطّیّبة النّورآء علی نفوس ترکت هواها و تشبّثت بهداها و استشرقت من نور ضحیها و توجّهت الی ملکوت ربّها فی هذا القرن الکریم و العصر المجید انّی اتضرّع الی اللّه ان یفتح ابواب الهدی علی وجوه من فی الأرض و السّمآء و ینوّر الجباه بأنوار ساطعة من ملکوت الأبهی و یحیی النّفوس بأنفاس طیب تعبق من ریاض الملإ الأعلی حتّی یهتدی العقول الی مرکز الأنوار فی جبروت الأسرار مکمن الغیب لاهوت الأخفی فلک شمس البهآء السّاطعة علی الخضرآء و الغبرآء لعلّ النّاس ینتبهوا من رقدهم و یتذکّروا بما انزله اللّه فی الصّحف الأولی بوحی یوحی و لا یتشبّثوا بما اشاعه اولو الفرقان و الانجیل و التّوراة و اهل البیان و یحرموا علی انفسهم المائدة النّازلة من السّمآء لعمرکم انّهم سلکوا فی وادی الظّلمات و غفلوا عن النّور الساطع الفجر علی آفاق الکائنات و تمسّکوا بما قال المرجفون اصحاب الظّنون فبعض النّفوس فتح اللّه بصیرتها و نظرت بعینها و جاهدت فی اللّه فهداها الی السّبیل النّجاة و منهم من استمع بما یروی من المرجفین فی وادی القری و غفل عن ذکر ربّه الأعلی و ظنّ انّه ممّن انتبه و هدی و ادرک الغایة القصوی و استظلّ فی ظلّ سدرة المنتهی و کان یقول وا ویلا وا شریعتا وا دینا وا مذهبا علی نسخ الشّریعة الغرّآء و تشتیت شمل العلمآء و هدم بنیان رفعه ید العلیّ الأعلی حتّی انّ اهل نجران لمّا حضروا عند رسول اللّه علیه التّحیّة و الثّنآء قالوا له أ تقول انت اعظم من عیسی و انّه روح اللّه فقال انّ الکلّ مستفیض من بحر رحمة ربّک و لا نفرق بین احد من رسله ابداً فقالوا کلّا انّ عیسی لا یقاس بغیره من الأنبیآء لأنّه من روح اللّه ثمّ قال الرّسول لهم فبأیّ برهان تنطقون فی هذا فقالوا له ویحک هل رأیت بشراً من دون اب بین الوری فنزّلت الآیة الکبری انّ مثل عیسی عند اللّه کمثل آدم انظروا کیف حاججوا تلک الطّلعة النّورآء بسخیف من الأقوال و ما هذا الّا لغفلتهم عن ذکر اللّه اسأل اللّه بأن یفتح ابواب البصیرة علی قلوب الوری من شرق الأرض و غربها حتّی یرتفع ضجیج العموم الی الملإ الأعلی فسبحان ربّی الأبهی
الهی الهی نحن عبادک العجزآء قوّنا بقوّتک النّافذة فی حقائق الأشیآء و ایّدنا علی ما تحبّ و ترضی و نحن الضّعفآء امددنا بقدرتک العظمی و نحن فقرآء اغننا من کنوز احسانک یا ذا الأسمآء الحسنی و نحن مرضی اشفنا بدریاقک الأعظم من هذا العلل المستولیة علی القلوب و الأرواح ربّ ربّ اشرح صدورنا بألطافک النّازلة من ملکوتک الرّفیع و نوّر قلوبنا بالنّور المبین السّاطع من الأفق الکریم و اسقنا کأساً دهاقاً طافحةً بصهبآء موهبتک و اجعلنا سکاری من مدام معرفتک نسرح فی ریاض العرفان و نسبح فی حیاض الایقان و نتضلّع نسیم عنایتک من غیاض الفضل و الاحسان انّک انت الکریم المعطی المنّان
ای یاران الهی جناب آقا میرزا محمود خان صحرا و دریا را طیّ فرمود تا آنکه ببقعۀ مبارکه پی‌برد و در مطاف ملأ اعلی حاضر شد و سر بعتبۀ نورا نهاد و روی و موی بتربت مقدّسۀ علیا مشکبار کرد و مدّتی در انجمن روحانی حاضر شد و با ما مؤانس و مجالس گشت و در کمال روح و ریحان اوقاتی بگذراند حال چون مأذون برجوع گردید موافق چنان دانستم که نامه‌ئی بشما بنگارم و حسبحالی از ایشان بنمایم تا بدرگاه احدیّت شکرانه نمائید که الحمد للّه فائز گشت و حائز موهبت کبری شد و در این ارض مقدّسۀ نورا بیاد شما افتاد و ذکر شما کرد و دعا در حقّ شما نمود امیدوارم که این تأثیری عظیم بخشد و شما را بر امر الهی چنان مستقیم نماید که مقاومت جنود اوهام کنید و مدائن قلوب بگشائید و نفوس را بساحل بحر عنایت برسانید این ایّام مانند موج سراب میگذرد پس باید بارد و شراب جویا شد تا در مغتسل طیّب طاهر حضرت ایّوب درآئیم و از جمیع شئون امکان پاک و مقدّس شویم قمیص جدیدی پوشیم و جلوۀ بدیعی بنمائیم الحمد للّه عنایات جمال ابهی قطره را دریا نماید و ذرّه را درّ گرانبها فرماید سنگ را لعل بدخشان فرماید و ریگ را گوهر درخشان پس توکّل بحقّ کنید و توسّل بذیل کبریا جوئید تا تأییدات و توفیقات از جمیع جهات احاطه نماید و دلبر موهبت در بزم یاران جلوه کند و علیکم التّحیّة و الثّنآء