سؤال این یار روحانی در مورد "اطاعت و رعایت ازدواج از طرف زنان" مندرج در لوح حضرت عبدالبهاء (ذیلاً نقل شده) میباشد:
شما ای کنیزان حضرت بینیاز جهد و کوشش نمایید تا به آنچه شرف و منقبت نساء است موفّق شوید و شبههای نیست که اعظم مفخرت نساء کنیزی بارگاه کبریاست و کنیزی درگاه آگاهی دلست و گواهی بر یگانگی خداوند بیمانند و محبّت قلبی میان اماء اللّه و عصمت و عفّت بیمنتها و اطاعت و رعایت ازواج و تربیت و مواظبت اطفال و سکون و تمکین و قرار و مداومت ذکر پروردگار و عبادت لیل و نهار و ثبوت و رسوخ بر امر و عهد حضرت کردگار و نهایت اشتعال و انجذاب. از حقّ میطلبیم که به جمیع این مواهب موفّق گردید. (مناهج الاحکام، قسمت اوّل، صفحۀ ۳۸۴)
مجموعهای از نصوص مبارکه در بارۀ مقام زن در امر الهی، صفحۀ ۱۱
این یار روحانی در مورد تصمیمات زن و شوهرهای شاغل که با دنبال کردن حرفۀ خود ظاهراً دو راه جداگانه را طیّ میکنند، سؤال کرده است.
متن کامل بیان مبارک: ”شوهر خویش را عزیز دار و هر چه بدخویی کند خوشخویی نما ولو از خوشرفتاری بدتر گردد باز مهربانی کن و محبّت نما و دوست بدار و تحمّل اذیّت و آزار او نما.“ (آرشیو مرکز جهانی بهائی)
استثنا: شمارۀ ۶۴ از توقیعات حضرت ولیّامراللّه استخراج شده که اصل آن به فارسی است
در نامۀ تقدیمی به حضور حضرت ولیّامراللّه چنین آمده است:
سؤال دیگری در مورد تعلیم و تربیت اطفال مطرح شده است. چند نفر از ما که در انتظار نوزاد بسر میبریم تصمیم داریم کودکان بزرگتر خود را که بین دو سال و نیم تا سه سال دارند به کودکستان ... که یکی از مؤسّسات تربیتی برجسته است و در سراسر مملکت به علّت روشهای پیشرفتۀ تربیتی مشهور میباشد بفرستیم، چون فکر میکنیم تا چندین ماه قادر نخواهیم بود والدین کاملی برای اطفال خود باشیم و نیز به جهت اینکه همبازی برای گروه سنّی این اطفال در همسایگی ما یافت نمیشود. امّا ایراد مهمّی که به نظر میرسد اینست که بر طبق الواح و آثار، مادر مهمترین مربّی طفل تا سنّ ۶ یا ۷ سالگی میباشد. طبعاً همۀ ما مایلیم که در این مورد بهترین طریق را برگزینیم و از مساعدت و راهنمایی شما سپاسگزار خواهیم بود.
بیان مبارک چنین است: ”تعليم و تهذيب بعد از بلوغ بسيار دشوار شود“ (منتخباتی از مکاتيب حضرت عبدالبهاء، جلد ۱، صفحۀ ۱۳۳)
ترجمهای از نامۀ مورّخ ۱۴ دسامبر ۱۹۴۰ صادره از طرف حضرت ولیّامراللّه خطاب به یکی از احبّا