بزرگداشت ایّام مقدّسه در تمام ادیان جایگاهی خاصّ و اساسی دارد. با برگزاری این مراسم، موقعیّتی فراهم می‌آید که خاطرۀ حوادث مربوط به حیات عنصری و رسالت مظاهر مقدّسۀ الهیّه هر سال زنده و تجلیل شود. این برگزاری‌ها ابعادی انفرادی و جمعی دارد زیرا که برای افراد فرصتی برای تأمّل و تفکّر در بارۀ اهمّیّت این وقایع فراهم می‌آورد و از نظر اجتماعی به استحکام هویّت و ترویج انسجام جامعه کمک می‌نماید.
ظهور هر یک از مظاهر مقدّسه موجب تجدید حیات و احیای عالم است: ”چیزهای کهنه درگذشت، اینک همه چیز تازه شده است.“۱ به برکت قدرت و اقتداری که مشیّت الهیّه به مظهر جدید امر الهی تفویض فرموده قوانین و احکام قدیم نسخ گشته و آداب و رسوم شریعت قبل شکل تازه‌ای به خود می‌گیرد. به یمن قوّۀ خلّاقۀ ظهور بدیع الهی حیاتی جدید در قلوب و ارواح دمیده می‌شود. جمال قدم می‌فرمایند:
حال ملاحظه فرما که چگونه ارض علم و معرفت که از قبل مبسوط شده بود بقبضۀ قدرت و اقتدار قبض نمود و ارض منیعۀ تازه در قلوب عباد مبسوط فرمود و ریاحین جدیده و گلهای بدیعه و اشجار منیعه از صدور منیره انبات نمود.۲
این خلق جدید و احیای همۀ شئون عالم وجود در تأسیس تقویم جدید و ایّام متبرّکۀ جدیدی که به حرکت موزون حیات جمعی هیئتی جدید می‌بخشد متجلّی است.
تقویم بهائی که به تقویم بدیع موسوم است توسّط حضرت باب ابداع شد و سپس مورد قبول و تأیید حضرت بهاءاللّه واقع گردید. جمال قدم سنۀ اظهار امر حضرت ربّ اعلی در ١٢۶٠ هجری قمری (١٨۴۴ میلادی) را آغاز این تقویم معیّن فرمودند. از آنجایی که دور بهائی با ظهور دو شارع و بنیان‌گذار آیین جدید الهی آغاز گردید ایّام مقدّسۀ بهائی شامل ایّام میلاد، اظهار امر و صعود حضرت نقطۀ اولی و جمال اقدس ابهی است. در کتاب مستطاب اقدس که مرجع اصلی حدود و احکام الهی در این ظهور است حضرت بهاءاللّه دو عید اعظم را تعیین و مشخّص فرموده‌اند. اوّل عید رضوان سلطان اعیاد است که بزرگداشت اظهار امر علنی آن حضرت در طیّ دوازده روز می‌باشد و سه یوم از آن ایّام از جمله ایّام متبرّکۀ مخصوصه محسوب است. دوّم عید اظهار امر حضرت ربّ اعلی است که آغاز دور بهائی است. اعیاد دیگری که در آن سفر جلیل یعنی کتاب مستطاب اقدس تنصیص گشته عبارت از نوروز و ایّام میلاد حضرت ربّ اعلی و جمال اقدس ابهی است. یادبود شهادت حضرت باب به عنوان یکی از ایّام متبرّکۀ بهائی نیز از ایّام جمال قدم متداول بوده و حضرت عبدالبهاء روز صعود جمال قدم را هم به ایّام متبرّکۀ بهائی افزوده‌اند.
مجلّد حاضر شامل چهل و پنج فقره از آثار حضرت بهاءاللّه است که مخصوص و یا در بارۀ این روزهای مبارکۀ نُه‌گانه از قلم آن حضرت عزّ نزول یافته است. این فقرات در الحان مختلفه نازل شده و هر یک از آنها جنبه‌ای از عظمت، مقام والا و کیفیّت بی‌همتای این عصر جدید را منعکس می‌سازد، عصری که در آن جمیع وعود و بشارات گذشته تحقّق یافته است، عصر مقدّسی که به فرمودۀ جمال قدم ”فیه عرّف اللّه نفسه و اظهرها علی من فی السّموات و الارض.“ بعضی از الواح و منتخبات آیات مبارکه که در این مجلّد ارائه شده خطاب به جمیع اهل بهاء عزّ نزول یافته و لحن آن حاکی از جشن و سرور و انبساط و حبور است و گه گاه عبارتی در آن تکرار شده و به صورت ترجیع درآمده است. فقرات و الواح دیگری که در این مجلّد ارائه گشته خطاب به افراد احبّا نازل شده و در مواردی بیانگر شأن نزول و نام مخاطب آن است. بسیاری از این آثار از الواح معروف جمال قدم است و خوانندگان با آنها آشنایی دارند.
امید چنان است که این مجموعه روح و روان پیروان جمال قدم در سراسر عالم را شاد و مستبشر سازد و سبب غنای مجامع و محافلی گردد که برای بزرگداشت ایّام متبرّکۀ بهائی انعقاد می‌یابد، ایّام مبارکه‌ای که انتساب‌شان به حیات جمال قدم و مبشّر عظیم الشّأنش به آنها نسبت به سایر ایّام سال امتیاز و تقدّسی خاصّ می‌بخشد.