منتخباتى از آثار حضرت بهاءاللّه، شمارۀ ١۵١، کتابخانۀ آثار بهائی.
”العمآء فی اللّغة السّحاب الخفیف اللّطیف جدّاً یری و لا یری فاذا امعنت النّظر بکلّ دقّة تجد شیئاً ولکن بمجرّد النّظر لا یری لأجل ذلک فی عرف المحقّقین یقصدون بالعمآء الحقیقة الکلّیّة بلا تعیّنات فالتّعیّنات موجودة بنحو البساطة و الوحدة لیست ممتازة من الذّات اذاً تعیّن و لا تعیّن و هذا المقام یعبّرون عنه بالأحدیّة و العمآء و هذا مقام الکنز المخفیّ المذکور فی الحدیث اذاً الصّفات تعیّنات موجودة فی الذّات و لیست ممتازة عنها تری و لا تری و هذا معنی العمآء مختصراً. “(دیگر الواح و خطابات حضرت عبدالبهاء، کتابخانۀ آثار بهائی).
رسالۀ غوثیّه اثری است عرفانی از عبدالقادر گیلانی. جملۀ بعد نقل از این اثر است.
عطّار در اثر خویش به نام منطق الطّیر هفت وادی را که مرغان آن را در طلب سیمرغ طیّ می‌کنند توصیف کرده است. حضرت بهاءاللّه به این هفت وادی اشاره می‌فرمایند. مولوی به هفت شهر عشق که عطّار آن را گشته اشاره می‌نماید.
مجنون نام عاشق معروف در ادبیّات فارسی و عربی است که معشوقش لیلی نام داشت. داستان لیلی و مجنون نمادی است از عشق حقیقی بین دو انسان که تجلّی عشق الهی است. این داستان به دفعات به صورت شعر درآمده که مشهورتر از همۀ آنها منظومۀ نظامی است.
شیخ الاسلام ابو اسماعیل عبداللّه انصاری، شاعر و دانشمند صوفی.
”لولاک“ اشاره است به حدیثی که در یادداشت ۲۱ ذکر شد. ”ما عرفناک“ اشاره است به دعایی منسوب به حضرت محمّد که می‌فرمایند ”ما عرفناک حقّ معرفتک“. ”او ادنی“ اشاره است به قرآن مجید، سورۀ نجم، آیۀ ٩.
اشاره است به خود حضرت بهاءاللّه که هنوز اظهار امر نفرموده بودند.
اشاره است به دو نظریّه در بین صوفیّه، یکی وحدت وجود که منسوب به ابن العربی است و دیگری وحدت شهود که منسوب به احمد سرهندی است. مراجعه فرمائید به کتاب مفاوضات حضرت عبدالبهاء، فصل ٨٢.
مقایسه فرمائید با قرآن مجید، سورۀ اسراء، آیۀ ٧٩. اشاره به مقام مظهر ظهور الهی.
ارقام ٢ و ۵ و ١ بر طبق حساب ابجد بترتیب معادل عددی حروف ”ب“ و ”ه“ و ”الف“ است که مجموع آنها کلمه ”بها“ را تشکيل ميدهد.
مولوی. حضرت بهاءاللّه در اینجا شیخ عبدالرّحمن مخاطب لوح را با حسام الدّین چلبی که مولوی مثنوی خویش را به درخواست او سرود مقایسه می‌فرمایند.
نگاه فرمائید به شعر مولوی. داستان رومی راجع به چهار پرندۀ شوم است که چون کشته شدند به چهار پرندۀ نیک تبدیل شدند. این تمثیلی است از غلبه بر صفات بد و جایگزینی آن با صفات نیک.
مولوی. اشاره به آراء فلاسفه از جمله ابو علی سینا راجع به دور و تسلسل.
مقایسه فرمائید با قرآن مجید، سورۀ فاطر، آیۀ ۴٣ و سورۀ فتح، آیۀ ٢٣.
مولوی. شمس تبریزی شخصی صوفی بود که تأثیری شدید بر مولوی نهاد و توجّه او را از علم به عرفان جلب کرد. قسمت عمد‌ه‌‌ای از آثار مولوی به او تقدیم گردیده است.