کتابخانه

دعا و روح نیایش

فهرست مطالب

قوّۀ دعا

اسألک ... بأن تجعل صلوتی ناراً لتحرق حجباتی الّتی منعتنی عن مشاهدة جمالک و نوراً یدلّنی الی بحر وصالک.

(مجموعه‌ای از اذکار و ادعیۀ حضرت بهاءاللّه، شمارۀ ۱۸۳) [۱]

کلّ ما یخرج من فمه انّه لمحیی الأبدان لو انتم من العارفین.

(منتخباتی از آثار حضرت بهاءاللّه، شمارۀ ۷۴) [۲]

ان اقرأ یا عبد ما وصل الیک من آثار اللّه بربوات المقرّبین لتستجذب بها نفسک و تستجذب من نغماتک افئدة الخلایق اجمعین و من یقرأ آیات اللّه فی بیته وحده لینشر نفحاتها ملائکة النّاشرات الی کلّ الجهات و ینقلب بها کلّ نفس سلیم ولو لن یستشعر فی نفسه ولکن یظهر علیه هذا الفضل فی یوم من الأیّام کذلک قدّر خفیّات الأمر من لدن مقدّر حکیم.

(منتخباتی از آثار حضرت بهاءاللّه، شمارۀ ۱۳۶) [۳]

اگر زندگانی باقی خواهی نفحۀ الهی بمشام آر و اگر حیات جاودانی جوئی در ظلّ کلمۀ الهی درآ.

(از الواح حضرت عبدالبهاء) [۴]

کلمۀ الهیّه چون نسیم بهاری و اریاح لواقح رحمانیست لکن چون این از حنجر روحانی تلاوت شود روح حیات نثار نماید و جان نجات مبذول دارد ارض طیّبه را گلشن و گلزار نماید و آفاق وجود را عنبربار.

(از الواح حضرت عبدالبهاء) [۵]

هر لوحی از مناجات مبارک بتوجّه و تضرّع و تبتّل بخوانی حاجتت مستجاب گردد.

(از الواح حضرت عبدالبهاء) [۶]

… هیکل مبارک [حضرت عبدالبهاء] که چنین رسالت عظیمی را برای جهان به عهدۀ آنان [احبّای امریکای شمالی] گذاشتند منتظرند و صبورانه منتظرند که نفوس قائم به خدمت در تاکستان الهی، متوجّهاً متضرّعاً از آستان قادر متعال طالب هدایت و اعانت شوند، هدایت و اعانتی که به تنهایی می‌تواند آنان را قادر سازد تا نقشۀ ملکوتی‌اش برای این عالم را اجرا نمایند.

(ترجمه‌ای از توقیع مورّخ ۷ ژانویه ۱۹۲۳ حضرت شوقی افندی خطاب به جامعۀ بهائی در پاسادینا، کالیفرنیا) [۷]

اگر بیانات حضرت بهاءاللّه و حضرت عبدالبهاء را در نهایت خلوص و دقّت مطالعه و در آن تعمّق و تفکّر نمایید به حقایقی پی خواهید برد که قبلاً برای شما مجهول بوده است و بینش به مسائلی کسب خواهید کرد که متفکّرین بزرگ جهان از حلّ آن درمانده‌اند.

(ترجمه‌ای از دستخطّ حضرت شوقی افندی، ضمیمۀ نامۀ مورّخ ۳۰ ژانویه ۱۹۲۵ صادره از جانب آن حضرت خطاب به یکی از احبّا) [۸]

لهذا حضرت ولیّ‌امراللّه می‌خواهند که شما به درگاه حضرت کبریا مناجات و تضرّع نمایید تا مشمول نهایت فضل و عنایاتش گردید؛ که از این طریق، قوای روحانی‌تان‌ حیاتی تازه یابد و شما هر چه بیشتر ملهم به آن روحی گردید که می‌باید محرّک، مؤیّد، و حامی هر مؤمن صدیق و راستین امر الهی باشد.

(ترجمه‌ای از نامۀ مورّخ ۱۳ مارس ۱۹۳۴ صادره از جانب حضرت شوقی افندی خطاب به یکی از احبّا) [۹]

حضرت ولیّ‌امراللّه مجدّداً به شما اطمینان می‌دهند که در اعتاب مقدّسه برای ترقّی روحانی شما دعا خواهند نمود. قدرت خداوند می‌تواند خصایص اخلاقی ما را کلّاً تقلیب نماید و از ما انسان‌هایی کاملاً متفاوت از آنچه قبلاً بوده‌ایم بسازد. از طریق دعا و مناجات، و اطاعت از احکام منزله از قلم حضرت بهاءاللّه و خدمت روزافزون به امر اللّه، می‌توانیم خود را تغییر دهیم.

(ترجمه‌ای از نامۀ مورّخ ۲۲ نوامبر ۱۹۴۱ صادره از جانب حضرت شوقی افندی خطاب به یکی از احبّا) [۱۰]

همانطور که همه می‌دانیم، احبّای الهی باید جهد نمایند تا در رفتار و زندگی شخصی خود چنان نمونه‌‌ای ارائه دهند که دیگران خود راغب به پذیرش آیینی گردند که سبب تقلیب و اصلاح اخلاق انسانی می‌شود. امّا متأسّفانه هر کسی به آسانی و به سرعت بر نفس غلبه نمی‌یابد. آنچه هر فرد مؤمن، اعمّ از قدیم یا جدید، باید به آن واقف باشد اینست که امر الهی قوای روحانی لازم را برای تقلیب ما به خلقی بدیع دارد به شرط اینکه ما بکوشیم و اجازه دهیم که آن قوا ما را تحت تأثیر قرار دهد و بزرگ‌ترین مساعدت در این راه دعا و مناجات است. ما باید از حضرت بهاءاللّه خاضعانه طلب نماییم تا کمک و تأیید فرمایند که به رفع نقایصِ اخلاقی خود پردازیم و همچنین نیروی ارادۀ خود را برای تسلّط بر نفس به کار بریم.

(ترجمه‌ای از نامۀ مورّخ ۲۷ ژانویه ۱۹۴۵ صادره از جانب حضرت شوقی افندی خطاب به یکی از احبّا) [۱۱]

هیکل مبارک توصیه می‌فرمایند که همۀ شما با تلاوت ادعیۀ مخصوص از خداوند بخواهید که نفوس مستعدّه‌ای را به سوی شما بفرستد تا آنها را تبلیغ کنید. دعا و مناجات ابوابی را باز می‌کند که به نظر غیر قابل گشایش می‌آید.

(ترجمه‌ای از نامۀ مورّخ ۲۸ ژوئن ۱۹۴۵ صادره از جانب حضرت شوقی افندی خطاب به یکی از احبّا) [۱۲]

حضرت ولیّ‌امراللّه توصیه می‌فرمایند که به درگاه حضرت بهاءاللّه روزانه دعا نمایید تا شما را به ملاقات یک نفس که مستعدِّ دریافت پیام آن حضرت است موفّق فرماید. قوّۀ دعا بسیار عظیم و جاذب تأییدات الهی است.

(ترجمه‌ای از نامۀ مورّخ ۳۰ سپتامبر ۱۹۵۱ صادره از جانب حضرت شوقی افندی خطاب به یکی از احبّا) [۱۳]

حضرت بهاءاللّه و حضرت ربّ اعلی، دو مظهر ظهور الهی در این عصر نورانی در بارۀ دعا و مناجات چنین آموزش می‌دهند: دعا و مناجات گفتگویی است مستقیم و بدون واسطه بین روح بشر و خالق او؛ به منزلۀ غذای روح است و باعث تداوم حیات روحانی؛ هم‌چون شبنم صبحگاهی موجب طراوت و لطافت قلوب می‌گردد و روان را از تعلّقات نفس امّاره پاک و منزّه می‌سازد؛ ناری است که حجبات را می‌سوزاند و نوری است که انسان را به سوی پروردگار می‌کشاند؛ موجد قوّتی است روحانی که پرندۀ روح را با بال و پر خود در فضای نامتناهی الهی به پرواز درآورده به قربیّت درگاه احدیّت فائز می‌نماید. آنچه موجب پرورش قابلیّت‌های نامحدود روح و سبب جلب تأییدات الهی می‌گردد کیفیّت نیایش است و تطویل آن محبوب نبوده و نیست.

(پیام مورّخ ۱۸ دسامبر ۲۰۱۴ بیت العدل اعظم خطاب به احبّای ایران) [۱۴]